wat een belevenis

wow.. wat een gave week!!mijn 1e week zit er weer op doordeweeks en dat is egt wel flink wennen!!
waar zal ik eens beginnen want heb zoveel meegemaakt.
maandag ochtend per tuktuk naar de local markt samen met Phea, hij is ook een cambodjaan en zou me helpen met de inkopen voor leah laum en mezelf en voor de 4 families.
voor zo weinig geld rijst en vis kopen en dat kunnen veel mensen niet betalen, ongelooflijk!Maar hoe kan t ook anders, mensen hebben geen werk ze leven met de hele familie in een houten hut en moeten gewoon overleven door op zoek te gaaan naar fruit in bomen vis te vangen en apen of ander wild te zoeken om te overleven. en stelen van de rijstvelden.. Dat is gewoon hun leven en dat gaat ze goed af over t algemeen.egt zielig als je deze armoede ziet een hutje en verder niets.. Maar tog geloof ik wel dat deze mensen ook gelukkig zijn, dit is hun leven en ze weten niet beter, zo is hun leven zo'n andere cultuur
Na de inkopen op de markt was onze tuktukdriver afgeladen met rijst en inkopen door mij van fruit en groente en gingen we naar het volunteer house. Jan was hier al met de jeep heen gereden omdat ik zoveel bagage mee wilde nemen dat t niet in de tuktuk paste met alle inkopen erbij hahahha.
ik heb me kamer gesetteld alles uitgepakt en van die onwennige kamer van riet bamboe en een matje wat op een houten tafeltje ligt zodat t net lijkt of t een bed is. Klamboe erboven en wat foto's opgehangen en zo werd t al een beetje mijn plekkie. De kinderen hadden de hut opgeruimd.. gelukkig want afgelopen zaterdag was t een super puinhoop!!
Zo.. na mijn setteling meteen doorgegaan voor een intro aan de medische staff, 1 nurse, 1 midwife(vroedvrouw) en 1 nurse/doctor. We hadden afgesproken om maandag nog vrij te houden met werken vanwege de drukte van settelen en het rondbrengen van voedselpakketten naar de 4 families. Achter op de motorbike bij CHENG en hup daar gingen we. de 1e familie waren de ouders overleden en 3 kindjes achtergebleven bij oma. klein hutje en verder niks.. egt zielig. de vrouw droeg een doek om zich heen en vond het geweldig om op de foto te gaan en om kmer te praten met chengg. de 2e en 3e familie was beide de vader overleden en moeder achtergebleve met de kinderen. bij de 4e familie moesten we ruim 1,5 uur met de motorbike door de bushbush over wegen die geen wegen zijn om egt nog een familie te vinden waar geen fatsoenlijke commune is, geen wegen naar andere dorp en geen markt/stalletje of school. moeder is achtergebleven met 7 kinderen en moeder en oudste kind zijn hart ziek. de jongste is 1 jaar en is al zo zelfstandig: drinkt zelf uit een beker en kan al lopen als een kievit zusje van 3 moet op haar passen en wij zien hun saampies als enige de rest van de familie is op zoek naar eten. Egt een geweldige natuur zoveel groen/bomen planten en watertjes. Op de terug weg komen we de 1e slang tegen. Volgens Chengg zijn apen en slangen niet veel te bekennen bij de dorpen omdat de bevolking ze dood maken voor op te eten.. ongelooflijk!!
Weer terug van deze lange rit is me gezicht verbrand en ben ik uitgeteld. Ikke ff blij dat ik nog niet aan de slag hoef. ff uitrusten in de hangmat op t balkon we hebben prachtig uitzicht!
Na uitgerust te hebben vraag ik de kids of ze me kunnen leren om hout te hakken en vuur te maken.. oh dat ziet er best makkelijk uit en ik ga t dus zelf proberen.
whahha ik heb lol want daar kom ik op terug dat hout hakken gaat egt moeilijk, t zweet gutst van heel m'n lichaam en ik heb nog maar 1 stukje hout afgehakt.. maar aldoende leer ik en t gaat ietsje beter hahaha wat een lol kan je tog in je 1tje hebben! want in me eentje zit egt en ik besef ondertussen dat dit nog een hele week gaat duren. als enige vrijwilliger/nederlander in een dorp waar alleen de kindjes een paar zinnetjes engels kunnen. Ik hoor iedereen lachen en zwaaien, en er wordt steeds Parang gezegd. (blijkbaar betekent t buitenlander)
De kinderen gaan weer hun gang en ik ben alleen.. hongerig en dus zelf proberen vuur te maken en rijst te koken.
T vuur gaat pas na 5 x proberen aan en huppetee ik zet t water op in een pan en ja hor meteen zit ik helemaal onder t roet want die pan is hartstikke zwart van t roet. Niet alleen me handen maar ook me kleding en dat was niet de enige keer.. ik ben de gehele week aan t wassen geweest, was t niet van t vele zweten was t wel omdat me kleding zwart zijn door t roet en door alle stof. Ook de trap is zo stijl en donker dat ik er op mijn billen vanaf ga dus egt alles is vies.. later in de week ga ik handigheidjes snappen en trek ik steeds een doek over me heen als ik ga koken en als ik de trap afga.
Maar nog ff over da koken, ik had net t rijst in de pan en ja hor me vuur was al uit.. heb ik weer, maar kan er wel om lachen! dus je snapt wel voordat ik dat rijst had gekookt was ik moe een uur verder en zelf ook gekookt van die hitte!
's avonds wel met de kinderen gegeten, maar dat is maar afwachten of ze thuis eten of bij de buren en waar ze slapen. Dat was me al bekend, dus ik hoefde niet te schrikken als 1 van de kinderen niet thuis sliep. haha
en dan wordt t donker en gelukkig had ik een zaklamp. want als je na de toilet moet is dat voor de bevolking heel luxe want er staat een met muren omsloten ruimte met een echte toilet. maar dat is het dan ook wel mee gezegd, want je moet met een schepje en wat water doorspoelen en het is zo donker en vol beesten.. Maar dit is egt een luxe want de meeste plassen gewoon overal, ongelloflijk
ik kan alleen maar zeggen wat een belevenis!
Maar het was net wel heerlijk om in t guesthouse een echte doche te nemen en tijd te nemen om op de toilet te zitten.. heerlijk nu waardeer ik egt alles!!

in t volgende verslag schrijf ik over mijn werk xxx