De tijd vliegt! mijn dagelijkse bezigheden - Reisverslag uit Khett Siem Reab, Cambodja van Debbie Damen - WaarBenJij.nu De tijd vliegt! mijn dagelijkse bezigheden - Reisverslag uit Khett Siem Reab, Cambodja van Debbie Damen - WaarBenJij.nu

De tijd vliegt! mijn dagelijkse bezigheden

Door: debbiedamen

Blijf op de hoogte en volg Debbie

01 Oktober 2010 | Cambodja, Khett Siem Reab

Lieve allemaal,

hier weer een berichtje van mij en ja hoor ik heb t allemaal weer overleeft..
Wat een ervaring en elke dag blijft bijzonder ongelooflijk dat je na 2 weken nog steeds bijzondere dingen tegen komt en dan ben ik me al weer bewust dat ik al op de helft zit..
tjee.. wat vliegt de tijd! en wat leuk om al jullie reacties te lezen!

Deze week was ik niet meer de enige vrijwilliger want samen met Willeke (23jaar) heb ik de ervaring kunnen delen. Na mijn 1e week kon ik haar alles introduceren en was Jan vd organisatie erg druk zodat we egt op ons zelf aaneschreven waren. hahha
Maandag weer gestart op de local markt en dit keer moesten we t zelf doen hihi willeke keek haar ogen uit en dus moest ik t touw trekken.
nadat we overladen waren met fruit groente rijst en noodles en onze packpacks gingen we naar het volunteer house. Laum en Leah stonden ons op te wachten en ineens was ik al na 1 week de bekende en waren ze aanhankelijk in vergelijking met vorige week toen ze vooral de hort op waren.
Samen met Chengg, hup achterop de motorbike en dan alle voedselpakketten er nog bij. maar dat is hier heel normaal want je ziet iedereen met soms wel 4 mensen op een motorbike zitte. zelfs dan nog met 2 baby's in hun handen of een dik varken van 1,5 m op zijn rug levend achterop. niets is hier gek en je als je op de veranda gewoon gaat zitten kijken, kan je je gehele dag bezig houden met zoveel bezienswaardigheden!
Naast de voedselpakketten heb ik meteen donatie gedaan bij de 4 families die te arm zijn om zich zelf te onderhouden. Ik heb zeep, kam, scheermes en tandenborstels samengesteld en dit bij de families af gegeven. zo dankbaar zijn de mensen met zoiets kleins voor ons.. Dat breekt gewoon je hart als je die armoede ziet. Bij de verste familie 1,5 uur rijden met de motorbike over weggetjes die geen weggetjes zijn heb ik ook nog kleertjes gedoneerd die ik nog had meegenomen vanuit Nederland. Hier hebben de kinderen niet eens fatsoenlijk kleertjes en t enige hemdje wat ze aan hadden viel van ellende uitelkaar en zijn de vlekken niet meer uit te wassen.
Het waren ook nog eens super leuke kleertjes en ik vond t gewoon vervelend om me als een koning te rijk te voelen.

Na de voedselpakketten meteen aan de slag gegaan in the health care waar t zo gigantisch druk was.. deze dag hadden we 133 patienten!! medicijnen zijn niet aan te slepen en na uitgebreide uitleg over paracetamol siroop voor de baby's dat dit geen hoestdrank is, werd dit gewoon meegeven. Dit zit namelijk niet in de pharmacy, maar wil de dokter perse hebben en heeft dit dus geregeld dat dit er tog inkomt. Mensen beseffen niet dat ze
dit in doseringen moeten innemen en een baby zou er door in coma raken als ze t hetzelfde gebruiken als de hoestdrank. Kindjes proberen alles uit en denken op zen minst een lekker drankje want zo'n potje met vloeibare drank hebben ze nog nooit gezien..
Zo zijn er van de week wel 5 baby'tjes geboren in the health care en dan kennen ze totaal geen hygiene. alles onder t bloed en dan die hitte alles stinkt. Wanneer ik de poetsvrouw vraag om dit schoon te maken komty dat nog wel..
genoeg te verbeter dus.
de baby'tjes krijgen keurig injecties voor hepatitis, maar vervolgens bij de 5e baby deze week is de injectievloeistof op en dan is t zo ook goed?? dus alleen injecties wanneer er in huis is.

Zo ben ik er ook achter gekomen dat dit land zo corrupt is.. ik geloof niet dat er iets aan te oden is want dit begint bovenaf, de staff krijgen een minimun salaris maar dan komt er iemand van bovenaf weer een gedeelte innemen. De staff zelf moet the health care voorzien van medicatie maar omdat hun salaris wordt ingepikt nemen hun liever die 1500 riel per patient in beslag en kopen gewoon minder medicijnen! betadine op?? jammer dan gewoon de wond met water schoonmaken, nadat ik dit aan jan verteld koopt hij een grote fles betadine omdat de staff het tog vertikt.. zo krijgen de patienten met griep allemaal: para, chloor(kan het niet vergelijken met medicatie vanuit holand) en morti= vitamine tabletten. Maar als de vitamine tabletten op zijn, dan dus alleen die andere 2 overgebeleven medicatie.. zo zijn en nog hondertal voorbeelden.
Aan het einde van de dag geef ik engelse les aan de medische staff omdat dit heel beperkt is. we beginnen dus met de basis. Gelukkig maar want mijn grammatica in t engels blijft beperkt en dat ga ik hier ook niet leren hahah. zo blijft de communicatie beperkt omdat ze een accent hebben maar met handen voeten, woordenboek en plaatjes komen we een heel eind! hahah

Helemaal blij dat je samen met een nederlandse in het vrijwilligershuis verblijft, heeft zij hele andere werktijden en lossen wij elkaar af, het ritme is namelijk zo anders.. er is geen licht, enkele hebben een accu met een lichtje zoals wij. maar heel de commune ligt echt om 20:00 te slapen, geen wonder want om 17:30 wordt het al donker, maar vervolgens wordt je om 04:00 gewekt door de zang?? en daarna begint het leven dus weer, het wordt licht en je hoort overal waterpompen, hanen kraaien, en mensen praten een heel ander ritme dus dat egt bepaald wordt door het licht.
Natuurlijk het handigst, want om 8:00 is het egt al te heet en heb ik er al een halve dag op zitten in de ochtend begin ik namelijk ook met kleding wassen, de afwas maar voordat je dit kan doen moet je water pakken uit de waterpomp met een grote bottle water de trap op en aan de slag.. dus dat gaat allemaal niet zo vanzelfsprekend als thuis. Maar hier gaat het natuurlijk allemaal relaxter en dat moet ik nog even omschakelen!
En ik slaap vervolgens niet al om 20:00 want me huisgenootje willeke geeft engelse les totvan 16:00- 19:00 en erna gaan we dus pas koken in t donker hahah

Zo maak je naast t werk nog heel veel mee, zo'n gigantisch grote sprinkhaan in ons hutje dat ik er egt heel bang van werd! als een sprint onder mijn klamboe, maar of dat ie t rook kwam tie me achteraan en kei hard tegen mijn klamboe aan.. t leek eerder een vogel zo groot ongelooflijk. verder probeer ik niet op te letten op insecten en gewoon domweg er niet aan te denken want als je op bed ligt en je hoort al die geluiden van insecten en ook andere dieren zoals kikkers maar ook getrippel van weet ik veel??.. grrr

Van de week had laum al om 10:00 begonnen met koken als lunch en toen ik om 11:00 thuis kwam van de health care voor mijn lunch had ze wat overgehouden voor me, maakt niet uit dat we geen ijskast hebben gewoon onder 2 bordjes op de kast en hopen dat er niet te veel insecten op komen. snel nog ff opgewarmd en lekker opeten. mmm lekker die rijst met wat groente wat eentonig!! Om 14:00 begin ik weer want er is echt een siesta tussen de middag, je ziet iedereen rusten.
maar gisteren stond er dus weer zo'n bordje klaar met een bordje erop maar de weeskinderen nergens te bekenen. Toch maar ff kijken wat er onder zat.. nou had ik dat maar niet gedaan.. ongelloflijk!! Leah was kikkers wezen vangen en had deze al netjes geviild, de huid er dus al afgehaald. Dikke padden joh ongelooflijk, want dat is voor hun heel normaal om te eten. euhh.. nou daar ga iki mooi niet aan mee doen!
Naast de kikkers hebben we ook nog 5 honden en 1 kat in huis en van die honden wordt je helemaal dol! ze vechten met elkaar om t leven en al die honden hebben wonden. voor ons zijn nze heel lief, maar met al die wonden en bloed wil ik ze niet aanhalen! elke nacht is t wel raak en maken ze herrie en dringen onze kamer binnen, zo hebben ze bij willeke al kleding kapot gemaakt en nu hebben wij dus elke avond wedstrijd hou we de honden uit t huis moeten krijgen hahah ja we kunnen er wel om lachen!
Nou t hout hakken is niet voor me weg gelegd, ik geloof dat ik t nooit leer wat een werk en wat ga je daar van zweten!
Ook heb ik deze week voor 130 dollar =13 blikken = 10 dollar per blik melkpoeder gekocht voor de donaties. Zo blij met alle donaties van iedereen het is hier egt meer dan welkom!!Nogmaals hartelijk dank voor al jullie donaties en moeite!!
Ik heb de blikken zelf in beheer en bekijk of de moeder het egt nodig heeft, zo zijn er wel wat families die iets rijker zijn en bv een horloge omhebben of oorbellen inhebben. Je kan dat verschil natuurlijk makkelijk zien!
Ik heb al wat blikken kunnen weggeven aan een vrouwtje wat zo mager is, dat ze egt geen borst heeft?? ook een ander vrouwtje mager en erg arm en heeft een tweeling gekregen dus ook daar kwam de melkpoeder als geroepen.Ik heb ze persoonlijk af kunnen geven aan huis en dan staat er ook niet meer als een houten hut waar een hele familie inwoont.Dan zitten wij echt nog luxe in ons volunteer house met de weeskinderen.
Zo was er ook een vrouwtje met aids die veel pus uit de borsten krijgt waardoor de moeder geen borstvoeding meer mag geven aan de baby, ook de melpoeder was meer dan welkom! Fijn dat wij dit met zijn alle zo kunnen bieden aan deze mensen.

Ook nog bij een familie geweest waarbij de ouders zijn overleden en 3 kinderen zijn overgebleven: 16,11,7 jaar hier hebben we geholpen de hut op te ruimen, kleding te wassen en met het jongste mannetje te spelen (ook aids) we hadden ballonen bij ons en meteen heel de straat komt mee spelen erg leuk! zo'n gezellige middag en erg mooi om te zien hoeveel lol die kinderen hebben. Ik denk dat jullie dus wel snappen dat mijn dagen om vliegen.

In een volgend berichtje zal ik jullie nog iets vertellen over de ceremonie Pchum Benh die is nu al 1 week an de gang en duurt nog 1 week heel bijzonder! en daarbij ook nog vanalles meegemaakt

Ik ga nu ff een heerlijke douche nemen!! morgen ga ik het bizondere tempelcomplex bezoeken ANKOR.

tot schrijfs kus debbie




  • 01 Oktober 2010 - 10:31

    Mam En Pap:

    He lief
    k Zat al te wachten op je verslag, ben blij dat het weer vrijdag is en je verhalen weer kan volgen. Iedereen leeft zo met je mee,erg lief allemaal.
    K Kan je vertellen dat je nieuwe onderkomen in werkendam erg mooi uitzicht heeft, je als je terugkomt mag je aan de slag in je nieuwe slaapkamer en is er weer verandering in je leven maar wij genieten nu al van ons nieuwe huis.
    We klussen al vanaf maandag en missen je behoorlijk maar als ik je verhaal dan lees is het weer goed en ben ik erg trots op je. Steef komt ook regelmatig helpen die houden we zo ook van de straat hahaha nou meis tot vannavond dan spreek ik je weer ontelbare kusjes van ons.

  • 01 Oktober 2010 - 10:49

    Amanda:

    Hier, vanuit Nederland, Utrecht, schoolplein Hogeschool Utrecht, in de zon, aan het genieten van je verhaal :-) :-)

    Wat een ongelofelijk mooie dingen maak je allemaal mee zeg. Natuurlijk heel erg apart om te zeggen dat ik het mooi vind, maar zo ervaar je dat vanuit het luxe Nederland denk ik. Elke dag gebeurd er daar volgens mij wel iets waardoor je weer beseft hoe goed je het hebt in Nederland..

    Ik zou zeggen, lieve meisje, blijf genieten! Wij blijven hier ook aan je denken!!

    Leuk en goed ook om te lezen dat je zoveel mensen blij kunt maken met je spulletjes :-) Heb je toch niet zoveel moeite gedaan om van al je tassen uiteindelijk één tas te maken, hahah ;-)

    Meisje, we missen je hier!! Maar, geniet nog maar lekker daar en doe je ding.. Volgens mij, zoals ik lees, doe je het daar hartstikke goed en gaan ze jou daar straks super missen!!

    Ik kijk nu al uit naar je volgende verhaal!

    Liefs, kus Amanda en Lennart

  • 01 Oktober 2010 - 13:10

    Annet :

    he deb we weten het weer , het gaat je goed. en tot de volgende groet.

  • 01 Oktober 2010 - 15:46

    Ome Wim & Tante Nel.:

    We lezen je verhalen met plezier en belangstelling wat een ervaring voor je als je deze armoede zo ervaart zou je iemand die in holland klaagt zo een schop verkopen. maar ja je kan het hun niet verwijten, als je dit wat jij nu ziet, nooit ervaart !!
    Deb wij wensen je een hulpzame week wees maar goed voor die mensen .
    Veel liefs en gezondheid van ons .........XXXXXXXX

  • 01 Oktober 2010 - 19:41

    Sjaak En Nel:

    Lieve lieve Debbie,

    Blij weer wat van je te lezen en te zien, ik denk elke dag aan je.
    Tijdens je verslag zit ik soms geweldig te genieten en dan lopen de tranen weer over mijn wangen als ik lees over de armoede die daar is, fijn dat jij de mensen en kinderen daar zo blij kunt maken
    Brrr die sprinkhaan lijkt mij ook wel eng zeg als tie zo groot is.

    Dikke knuffel van ons Noorloosjes XXX

  • 01 Oktober 2010 - 19:51

    Nick:

    hoe is het met je met Stefan gaat het nu goed. hij kan nu eindelijk weer in zijn eigen bed slapen nadat hij een hele week bij papa en mama tussen in moest slapen.met ons gaat het goed Gr nick mama papa en oma geertje

  • 03 Oktober 2010 - 14:41

    Relinda:

    Hoi Debbie, met verbazing lees ik steeds je verhalen. Dat dit allemaal bestaat zeg. Fijn dat je goed werk kunt doen. Zojuist een artikel gelezen over meisjes jonger dan 10 jaar die in een bordeel in cambodja werkte. Door een stichting gaan ze nu naar school. Zo zie je maar...

    Veel groetjes Relinda

  • 04 Oktober 2010 - 10:26

    Magda:

    Hee meissie!!

    Had je verhalen al gelezen het weekend, maar nog niet gereageerd ;) Wat een verhalen weer he, echt fantastisch dat je ze daar zo kunt helpen. Voor je weg ging had ik wel gedacht dat het veel impact zou hebben, maar zoveel??! Echt bijzonder. Nou meid, geniet er nog maar van! Al ruim over de helft. Voor je het weet zitten we weer te risken bij ons thuis met een wijntje... wat een wereld van verschil he...

    Hier gaat verder alles goed.

    Werkse deze week (al lees je dit natuurlijk pas weer in het weekend.. maar toch :p)
    We kijken uit naar je volgende verslag!!

    Liefs, Xx Kees, Magda en DinoPino.

  • 05 Oktober 2010 - 16:22

    Lisanne:

    Haai meis..

    Super super super..! Ga je volgend jaar weer..? Dan ga ik zeker met je mee haha! Hoe vaker ik je verhalen lees hoe meer spijt ik krijg!! Haha Maar vindt het echt super wat je daaar allemaal doet!

    Je bent een kanjer!

    Heel veel succes en plezier! Geniet nog van alles, want je bent nu al over de helft helaas!

    Kus Lisanne

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Debbie

Actief sinds 30 Juli 2010
Verslag gelezen: 266
Totaal aantal bezoekers 39237

Voorgaande reizen:

15 September 2010 - 19 Oktober 2010

ontwikkelingswerk

Landen bezocht: